Ósvífinn hani

Áður hefur verið sagt frá hanagali hér í Bugalobi fyrir allar aldir á hverjum morgni.  Nú hefur mesti hávaðaseggurinn, sá sem býr í húsinu austan við bloggara, bætt gráu ofaná svart.  Ósvífni hans er takmarkalaus.  Nú sendir hann hænur sínar yfir í nágranagarðinn til að matast alla daga.  Sjálfur hvílir hann sig eflaust til að geta hafið upp raust sína síðdegis, svo ekki sé talað um að vakna snemma.  Fyrir klukkan fimm alla daga.  Ekki eru gerðar undantekningar á helgum hjá mínum manni.

Ég ætti kannski að elda hana í víni, en það er einmitt galdurinn við þann rétt að kjötið er látið meyrna í rauðvínslegi, þannig að jafnvel ofurseigt kjöt verður mjúkt eins og mörbráð.  

Athugasemdir

[sandkassi (IP-tala skráð) 17.5.2009 kl. 16:42]

Þetta er eina bloggið sem ég hef lesið í langan tíma sem eitthvað vit er í! Kærar þakkir

[., 18.5.2009 kl. 10:50]

Búðu til hreiður handa púddugreyjunum til að verpa í ... þá færðu egg og þarft bara að ná þér í beikon.... þá ertu kominn með indælan morgunverð.

[Gunnar Þórðarson, 18.5.2009 kl. 18:36]

Kannski nágranarnir séu með svín líka.  Maður heyrir ekkert í þeim.  Ef svo er gæti þetta orðið góður morgunverður.  Egg og beikon

[sandkassi (IP-tala skráð) 18.5.2009 kl. 18:55]

einmitt það sem ég var að hugsa. Nú er að finna svínið.