Hetjur hafsins á norðurslóðum

Með blóðugum nöglum gat ég klórað mig upp úr skurðinum og upplifði dögun eftir tveggja vikna myrkur og vonleysi.  Bakkarnir úr sandi en með hvössum brúnum sem særa sálina inn að merg.  Golf er erfið íþrótt.

En í gær átti ég góðan leik á golfvellinum í gær með hollenskum hjónum, reyndar er frúin frá Kóreu, en eiginmaðurinn er fjármálastjóri Framkvæmdarstjórnar ESB í Úganda.  Sveiflan var frábær og stutta spilið með ágætum.  Ég fann að ég var farinn að bíta í hælana á vini mínum Gísla Jóni í forgjöf.  Í dag fór ég á æfingavöllinn og bókstaflega allt gekk upp.  Og ég sem var að ákveða að hætta í þessari helv. íþrótt. 

Það er notalegt að njóta ylsins og birtunnar af sólinni eftir svartnættið og vonleysið síðustu tvær vikurnar.  Maður valhoppar heim úr vinnunni og allt er svo létt og skemmtilegt.  Mér finnst ég vera almáttugur.  Reyndar velti ég því fyrir mér hvort ég myndi klára að fara í sund niður á Suðurtanga í 4° C heitum sjó.  Svona eins og hlaupahópurinn með eiginkonuna og tíu öðrum kynsystrum, og þremur körlum, innanborðs afrekuðu í gær.  Hópurinn gerði lítið úr afrekum Hallgríms Bláskógs sem synt hefur um Hornstrandir að sumarlagi undanfarin ár.  Það hriktir í stoðum karlmennskunnar innan gönguhópsins og ekkert annað ráð fyrir hetjur eins og Þorstein og Viðar en skutla sér í norður Atlantshafið og taka sundsprett.  Afrek hlaupahópsins ýtir gjörsamlega til hliðar snjóböðum gufugengisins í Bolungarvík undanfarin ár. Það er best að ég labbi niður að Viktoríuvatni og skutli mér í það.  Ég læt ósagt um hitastigið en breiddargráðan er 0°. 

Athugasemdir

[Tryggvi Guðmundsson, 8.5.2009 kl. 10:30]

Mér þykir þú bjartsýnn að ætla að etja kappi í golfinu við Gísla Jón í sumar. Gísli hefur nefnilega þá taktík að þykjast alltaf vera mjög slappur golfari, en tekur svo óviðbúna golffélaga sína og flengir þá á golfvellinum og skilur þá eftir niðurbrotna.