Heimþrá í ferjunni

Skrifað í morgun í ferjunni frá Kalangala til Entebbe.

Við skruppum félagarnir ég og Alfred út í Kalangala eyju i Viktoríuvatni fyrir smá fundarhöld.  Lögðum af stað um hádegið í gær og vorum komnir til baka rúmum sólarhring seinna.

Á heimleið í morgun var eins og venjulega rjóma blíða og sólin sindraði á gárum golunnar.  Allt í einu kom skipverji og byrjaði að skálka allar hurðir og glugga eins og von væri á hörku brælu.  Gamli sjómaðurinn kom upp í mér og ég velti fyrir mér hvað gengi á.  Svarið við því kom skömmu seinna þegar við sigldum inn í flugnaklakka sem var svo þéttur að dimmdi yfir um stund.  Nokkrir fleiri slíkir urðu á vegi okkar og yfir þeim sveimuðu fuglar sem greinilega gæddu sér á öllu próteininu sem í boði var.

Ég kveikti á I-pottinum á meðan ég horfði á Viktoríuvatnið líða hjá og eyjaklasana á leið í land.  Fyrir valinu urðu ættjarðalög og af angurværð hlustaði ég á  ,,Nú er hugurinn heima hjartað örara slær. Stríðar minningar streyma stöðugt færist ég nær. Skip mitt skríður að landi og nú er hugurinn heima glaður heimleiðis sný" Ég fylltist heimþrá og meðan ég horfði á vatnsborðið glitra í sólinni og varð  hugsað heim á Skíðaviku.

Mér var hugsað til Nonnsa sem er í páskafríi frá háskólanum í Sterling með unnustu sína til að kynna hana fyrir fjölskyldu og vinum.  Sjálfur hafði hann heimsótt hennar fólk í Póllandi s.l. haust.  Hann hafði verið skelfingu lostinn að hitta faðir hennar og óttaðist mest af öllu að standa ekki undir væntingum hans við nastrarovja og skál í Vodka.  Að karlinn myndi drekka sig undir borðið og víkingurinn sjálfur væri ekki hálfdrættingur að glingra við stútinn.  En kvíðinn var ástæðulaus og með hverri skálinn jókst virðing og vinátta þeirra, þó ekki gætu talað saman stakt orð.

Eins og staðan er núna er alþjóðavæðing fjölskyldunnar við Silfurtorg um 50%.  Íslensk tengdadóttir, tengdasonur sem er hálfur Sri Lankan og hálfur Íslendingur og síðan pólsk kærasta Nonnsa. 

En eina þátttaka mín í Skíðaviku að þessu sinni er að slá í púkk með vinum mínum í Gufuklúbbnum til að auglýsa hátíðina og draga að sem flesta ferðamenn.  Reyndar fylgist ég með veðurspánni og sýnist að vel líti út með veður á laugardag og sunnudag.  Vonandi verður veðrið sem best og hugur minn verður hjá Skíðagenginu.  Ekki trúi ég öðru en Tryggvi dragi upp fleyg undir Miðfellinu og skenki skíðafélögunum með tappa af vískí og skáli fyrir mér áður en þeyst er niður brekkuna.  Ekki veit ég hvernig ástandið er í Sandfellsbrekkunum en púðursnjór í brattanum þar hefur komist næst því að jafnast á við brekkurnar á Seljalandsdal.

Ef að líkum lætur munu félagar í Hallgrími Bláskóg hittast og bralla eitthvað saman yfir Skíðaviku.  Það er að segja þeir sem staddir verða á Ísafirði.  Ég frétti af Jasshátíð með Villa Valla og félögum í fjósi í Arnardal.  Það hljómar vel og maður finnur fyrir því að vera fjarri góðu gamni.

Maður viknar undir ljúfum íslenskum tónum horfandi út um kýraugað og hugsar til fjölskyldu og vina heima umvafin vináttu og gleðakap.

Athugasemdir

[Sjóveikur, 8.4.2009 kl. 23:42]

http://www.youtube.com/watch?v=48WYPBJxECA

nú fer að líða að því að framhaldssagan um Grínarann góða og Geira harða byrji, Geiri sjálfur ætlar að hilma yfir alla félagana í Sjálfstæðis mafíunni, það er eiginlega kominn tími til að steypa undan “Haukunum” almennilega og frysta alla tilganga sem fólk viðloðandi þessa mafíu síðustu árin eða frá 17 Júní 1944 og þangað til nú hafa, það eru fleiri með í skírlífis veislunni, oj hvað þetta getur orðið ljótt allt saman, Geiri karlinn harði vill að við trúum því að allar þessar milljónir hafi verið án vitundar og ábyrgðar annara í flokknum, þvílíkur jaxl Geiri harði er, (enda frændi minn)  svo les maður svona fréttir, ég fékk bara slummuna beint í augað   það eru svo mörg glæpaferli í gangi á Ísalandi það kemur að því karlinn

Æl, sjoveikur / www.icelandicfury.com