Stríðið á Sri Lanka

Ég fór að skokka í Viktoríugarði eftir vinnu í dag.  Þrátt fyrir að ég væri með Megas í ipodinum þá glumdu trúarsöngvar í hátölurum mosknanna um sexleytið. Það kom upp í hugann orð fréttamanns á BBC um daginn að þó allir múslímar væru ekki hryðjuverkamenn mætti segja að allir hryðjuverkamenn væru múslímar.  Það er reyndar mikið til í þeirri fullyrðingu og ógnvekjandi að hugsa til þessara manna sem ganga gegn öllu því sem maður trúir á og ber mesta virðingu fyrir.  Reyna að þvinga vesturlandabúa til að ganga gegn frelsi og mannvirðingu með hótunum um ofbeldi og yfirgang.

 

 

 

 

En það eru fleiri hryðjuverkamenn en múslímar.  Sá hryðjuverkamaður sem er númer tvö á lista yfir hættulegustu menn heimsins, næst á eftir Oshama Bin Laden, er tamili og er hindúatrúar.  Hann heitir Kumaran Padmanadan og stjórnar ásamt félaga sínum, Velupillai Prabhakaran, hernaði Tamil Tígra á Sri Lanka.  Hann er meðal annarra illvirkja talinn bera ábyrgð á morði á Indverska formetisráðherranum Rajiv Gandhi fyrir nokkrum árum.  Reyndar eru áhöld um hvort Kumaran hafi náðst í Tælandi í vikunni, en það hefur ekki verið staðfest.

Það hefur reyndar fokið í flest skjól hjá Tamil Tígrum síðustu mánuði og stjórnarherinn hefur náð verulegum árangri í sókn gegn þeim.  Stjórnarherinn hefur náð tveimur mikilvægum héruðum á austurströndinni á sitt vald, Batticaloa og Tricomaliee.  Mikil áhersla er lögð á að byggja upp samfélagið í þessum stríðshrjáðu héruðum og þegar ICEIDA hugðist draga til baka áætlanir um uppbyggingu löndunarstöðva þarna í sumar, brugðust stjórnvöld ókvæða við.  Hart var lagt að okkur að halda áætlun og standa við fyrirhugaða uppbyggingu, sem var gert og tilboð í byggingu sex stöðva voru opnuð í síðustu viku.  Vandamálið er hinsvegar að óaldarflokkar ganga enn lausir og mikið er um mannrán og morð, sem ekki tengjast endilega átökum Tamila og Sinhala.

Ásamt uppgjöf á þessum svæðum er hart sótt að Tígrunum annars staðar en helstu svæði þeirra eru í norður hluta landsins.  Um síðustu helgi sökktu herskip stjórnarhersins þremur flutningaskipum um þúsund mílur suður af Sri Lanka, fullum af hergögnum fyrir Tígrana.  Í gær sprengdu orrustuþotur stjórnarhersins upp mikilvægt vopnabúr í Jaffna og kom tilskipun frá foringjanum, Prabbhakaran, að hermenn hans ættu að spara skotfæri eins og mögulegt væri.  Í gær var jafnframt gerður upptækur stór frystitrukkur, fullur af sprengiefni sem nota átti til hryðjuverka. 

Því miður hefur þetta aðeins aukið trumbuslátt hernaðar hér á Sri Lanka og með auknu sjálfstrausti ríkisstjórnarinnar eykst tiltrú á að hernaðarlausn náist í þessari deilu.  Það sem ég óttast er að þegar Tígrarnir verða reknir út í horn muni þeir beita örþrifaráðum.  Þeir hafa framið mörg illvirki en margir óttast að svokallaðar ,,sellur" séu virkar og bíði fyrirmæla.  Þeir eru með sprengibeltin sín tilbúin og bíða bara eftir stikkorðinu til að klæðast því og sækja á fórnarlambið með sjálfsmorðsárás.

 

Maður er hinsvegar orðin vanur hernaði hér, enda herlög í gildi.  Sendiráðið er við hliðina á forsetahöllinni og mikill viðbúnaður þar.  Gatan er lokuð fyrir almennri umferð og þurfum við því að fara framhjá vopnuðum vörðum til að komast til og frá vinnustaðnum.  Í morgun var eitthvað múður í vörðunum og þurfti bílstjórinn að ræða lengi við þá til að komast í gegn.  Hann sagði mér að ný vakt hefði tekið við sem væri óvön og þekkti því fastagesti götunnar eins og okkur.  Í hádeginu var ég spurður spjörunum úr áður en ég fékk að fara um varnarhliðið.

Ég velti því stundum fyrir mér hvort öryggi felist í þessari nálægð við þann stað sem Tígrarnir gæfu mest fyrir að gera óskunda í.  Hvort gæslan yfirstigi aðdráttaraflið.