Þórðargleði

Það er ekki laust við Þórðargleði hjá bloggar við lestur pistils Eiðs Guðnasonar.  Ólafur Ragnar hefur allat tíð verið ómögulegur forseti og hefur brugðist þeim megin kröfum til embættisins að halda sér utan við pólitík og vera samningartákn þjóðarinnar.

Hann ber mikla ábyrgð á bankahruninu með því að gangast undir útrásarvíkingum, greiða götu þeirra og mæra þá í alla staði meðan þeir fóru hamförum, Íslandi til gríðarlegs tjóns.  Hann neitaði að skrifa undir fjölmiðlalögin sem eflaust skiptu miklu máli í þróun mála í Íslensku hagkerfi.

Ég skil ekki í hörðum torfasonum að fara ekki til Bessastaða og mótmæla!  Berja potta og pönnur og krefjast þess að einn af örlagavöldum í bankahruninu, forsetinn, segi af sér og boðað verði til kosninga.  Hann hefur þegar orðið þjóð sinni til háborinnar skammar og eykur á ógæfu landsmanna.

Á svig við sannleikann

Athugasemdir

[hilmar jónsson, 16.2.2009 kl. 13:14]

Hvaða vitleysa. Það þótti jákvætt á sínum tíma ( þegar ekki var vitað hvernig í pottinn var búið með útrásina ) að eitt af hlutverkum forsetans væri að greiða fyrir viðskipum Íslands á erlendri grundu. Pólitískur ? Allir eru póitískir. Það var vaxandi krafa fólks um að forsetinn yrði eitthvað meira en innrömmuð mynd sem aðeins ætti að draga fram á tyllidögum.

M.a var krafa fólksins í landinu að forsetinn ætti að geta neitað að skrifa undir frumvörp sem augljóslega voru anstæð skoðunum fólksins í landinu.

[Gunnar Þórðarson, 17.2.2009 kl. 05:26]

Það er erfitt að sjá fyrir sér pólitískan forseta sem sameiningartákn þjóðarinnar.  Skítlegt eðli sitt hefur hann tekið með sér á Bessastaði eins og Eiður bendir á.  Hann vílar ekki fyrir sér að fara með rangt mál. 

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 17.2.2009 kl. 11:49]

Hef alla tíð haft ríka andúð á forseta YKKAR, firri mig ábyrgð.